ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ-ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ
Επιστημονικό Συνέδριο Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος – Σπέτσες Ιούνιος 2017
Επιμέλεια ΛΑΜΠΡΟΣ Σ.ΤΣΟΓΚΑΣ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
===Στην παράγραφο 1 του άρθρου 41ΣΤ Ν.2725/99 προσδιορίζονται οι πράξεις αθλητικής βίας με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις. Για να στοιχειοθετούνται αυτές πρέπει να λάβουν χώρα αδικήματα βίας με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις μέσα σε αθλητικές εγκαταστάσεις (δηλαδή σε χώρους που προορίζονται για να γίνει αθλητική δραστηριότητα) ή στο χώρο που έχει άμεση τοπική ενότητα ή στις βοηθητικές εγκαταστάσεις ή στους χώρους προσέλευσης και στάθμευσης. Εννοείται ότι οι τελευταίοι χώροι αποτελούν κριτήριο εφαρμογής της διάταξης ακόμη και αν δεν έχουν άμεση τοπική εγγύτητα με το χώρο της αθλητικής εκδήλωσης, αφού αλλιώς δεν θα είχε νόημα η παράθεσή τους. Περαιτέρω οι πράξεις αυτές πρέπει να γίνονται κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης. ‘Ετσι ο δράστης τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο έτη και χρηματική ποινή, εκτός εάν η πράξη τιμωρείται βαρύτερα σύμφωνα με άλλη διάταξη αν με πρόθεση:
κατεβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ: Αθλητική βια ανάλυση
Εισήγηση Λάμπρου Σ.Τσόγκα Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης για ζητήματα προστασίας και κυκλοφορίας των μεταναστών στην εκδήλωση της ΕΣΔΙ στις 19/1/2016
==Η προστασία των μεταναστών στη χώρα μας εκδηλώνεται τόσο με την απόλαυση των ατομικών τους δικαιωμάτων , δηλαδή την προστασία της ζωής, της τιμής, της περιουσίας τους από το σύνταγμα, τον ποινικό κώδικα και τους ειδικούς ποινικούς νόμους.
κατεβάστε ολόκλρη την εισήγηση εδώ: ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
Τα δακτυλικά αποτυπώματα ως μέσο στην ποινική δίκη, στην καθημερινή αστυνομική πρακτική, η διάρκεια διατήρησή τους και η τύχη τους σε περίπτωση αθώωσης ή καταδίκης του προσώπου που αφορούν
Μελέτη Λάμπρου Σ.Τσόγκα Εισαγγελέα Πρωτοδικών
Τα δακτυλικά αποτυπώματα αποτελούν υλικό, που χρησιμεύει τόσο στην ποινική δίκη όσο και στην αστυνομική δράση για την αναζήτηση και ταυτοποίηση προσώπων. Πρόκειται προφανώς για ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο, αφού λόγω της μοναδικότητας της φύσης του, η πληροφορία που τα αποτυπώματα παρέχουν είναι αποκλειστική για το άτομο που αφορούν. Έτσι συνδέονται με την αναγνώριση – ταυτοποίηση συγκεκριμένου προσώπου, με την απόδειξη της παρουσίας του σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο και με τη σχέση του με συγκεκριμένα σε τόπο και χρόνο περιστατικά.
κατεβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ: Τα δακτυλικά αποτυπώματα
Βασική προσέγγιση των εγκλημάτων φοροδιαφυγής από ουσιαστική καιν δικονομική πλευρά
Μελέτη Λάμπρου Σ.Τσόγκα Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης
Αρθρ.66παρ.1α ν.4174/2013, όπως αντικ. με αρθρ.8 Ν.4337/2015
ΜΗ πληρωμή Φόρου Εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ ή ΕΦΑ
Για το αδίκημα αυτό απαιτείται όσον αφορά το φόρο εισοδήματος απόκρυψη εισοδημάτων από οπουδήποτε και αν προέρχονται, τα οποία είναι φορολογητέα κατά το νόμο φορολογίας εισοδήματος (ν.4172/2013) μέσω της μη υποβολής φορολογικής δήλωσης ή μέσω της υποβολής ανακριβούς φορολογικής δήλωσης ή μέσω της καταχώρισης στα λογιστικά βιβλία εικονικών αγορών ή μέσω αναφοράς στη φορολογική δήλωση πληρωμής υπηρεσιών ή αγοράς αγαθών με τρόπο ώστε να μειώνεται η φορολογητέα ύλη ή αυτή να εξαφανίζεται. Εκτός από το δόλο απαιτείται ως υποκειμενικό στοιχείο του αδίκου ο σκοπός μη πληρωμής του φόρου εισοδήματος. Όσον αφορά τη μη πληρωμή του ΕΝΦΙΑ απαιτείται η μη δήλωση και κατά συνέπεια απόκρυψη περιουσιακού στοιχείου (εμπράγματου δικαιώματος) κατά το άρθρο 1 Ν.4223/2013 από το υποκείμενο του φόρου και κατά συνέπεια λόγω της εν λόγω απόκρυψης η μη πληρωμή του με τον τρόπο που ορίζεται στο άρθρο 8 Ν.4223/2013. Απαιτείται επίσης δόλος και περαιτέρω ως υποκειμενικό στοιχείο του αδίκου η επιδίωξη της μη πληρωμής του φόρου.
Όσον αφορά τον ΕΦΑ, που αποτελεί ειδικό φόρο, που προβλέπεται στο άρθρο 51α παρ,3 Ν.2238/1994 για νομικά πρόσωπα και λοιπές οντότητες ισχύουν τα αναφερόμενα για τον ΕΝΦΙΑ.
κατεβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ: Φορολογικα εγκλήματα νεες μορφές τέλεσης
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΛΑΜΠΡΟΥ Σ.ΤΣΟΓΚΑ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ – ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Εκδήλωση Επιστημονικού Ινστιτούτου ΕΛΣΑ - Θεσσαλονίκη 6/10/2017
===Το πλημμέλημα της μη πληρωμής χρεών στο δημόσιο μπορεί να χαρακτηριστεί ως γνήσιο έγκλημα παράλειψης, τυπικό έγκλημα και αθροιστικό έγκλημα.
==Τα στοιχεία της αντικειμενικής του υπόστασης είναι:1) η αρχή, που προέβη στη βεβαίωση του χρέους, 2) το ύψος του χρέους, 3) ο τρόπος πληρωμής του (εφάπαξ ή σε δόσεις), 4) ο ακριβής χρόνος καταβολής του, ο οποίος δεν συμπίπτει αναγκαίως με το χρόνο που βεβαιώθηκε το χρέος, διότι ο νόμος, ως βεβαίωση χρεών εννοεί εκείνη, που γίνεται από την αρμόδια οικονομική αρχή και έχει ως περιεχόμενο τον προσδιορισμό του υπόχρεου προσώπου, καθώς και του είδους και του ποσού της οφειλής, ενώ το ληξιπρόθεσμο του χρέους συνάπτεται με τη λεγόμενη ταμειακή βεβαίωση, οπότε και μπορεί το χρέος αυτό να εισπραχθεί, 5) το ληξιπρόθεσμο με την παρέλευση της προθεσμίας πληρωμής τους , 6) η ιδιότητα του υπόχρεου για την καταβολή των χρεών και υπέχοντος προς τούτο ποινική ευθύνη. Σχετική η υπ’αριθ.1137/2016 απόφαση ΑΠ.
κατεβάστε ολόκληρη την εισήγηση εδώ: ΧΡΕΗ ΔΗΜΟΣΙΟ
Οι ψυχικά πάσχοντες και η προσέγγισή τους μέσα από τη νομοθεσία και τη νομολογία
Επιμέλεια: Λάμπρος Σ.Τσόγκας
Εισαγγελέας Πρωτοδικών-Διευθύνων την Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης
Η θέση του ΑΠ για την ερμηνεία άρθρου 34 ΠΚ και άρθρου 36 ΠΚ
ΑΠ 1487/2004
Ειδικότερα, κατά τη διάταξη του άρθρου 34 Π.Κ.: «Η πράξη δεν καταλογίζεται στον δράστη αν, όταν την διέπραξε, λόγω νοσηρής διατάραξης των πνευματικών λειτουργιών ή διατάραξης της συνείδησης, δεν είχε την ικανότητα να αντιληφθεί το άδικο της πράξης του ή να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψή του για το άδικο αυτό». Υπό τον όρο «νοσηρή διατάραξη των πνευματικών λειτουργιών» νοούνται όλες οι μορφές παραφροσύνης ή φρενοβλάβειας ή ολιγοφρενίας (ψυχώσεις, ψυχοπάθειες, νευρώσεις), ενώ στην έννοια της «διατάραξης της συνείδησης» συγκαταλέγονται όλες οι ψυχικές διαταραχές που δεν πηγάζουν από παθολογικά αίτια του εγκεφάλου, αλλά εμφανίζονται σε κατ' αρχήν ψυχικώς υγιή άτομα και είναι εξ ορισμού παροδικές (π.χ. μέθη ύπνου, υπνοβασία, πανικός). Νοσηρή διατάραξη των πνευματικών λειτουργών προκαλούν, πλην άλλων, οι ψυχώσεις, οι οποίες διακρίνονται σε τοξικές ψυχώσεις (π.χ. αλκοολική ψύχωση), σε οργανικές ή εξωγενείς ψυχώσεις, οφειλόμενες σε οργανικές βλάβες του εγκεφάλου (π.χ. όγκοι, κακοήθεις νεοπλασίες, τραυματικές κακώσεις του εγκεφάλου, επιληψία, αρτηριοσκλήρυνση) και σε ενδογενείς ή λειτουργικές ψυχώσεις, των οποίων η σωματική αιτία δεν είναι ειδικώς εντοπισμένη, όπως είναι ιδίως η μανιοκαταθλιπτική ψύχωση και η σχιζοφρένεια. Εξάλλου, κατά τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρ. 36 Π.Κ.: «Αν εξαιτίας κάποιας από τις ψυχικές καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 34, δεν έχει εκλείψει εντελώς, μειώθηκε όμως σημαντικά η ικανότητα για καταλογισμό που απαιτείται κατά το άρθρο αυτό, επιβάλλεται ποινή ελαττωμένη (άρθ. 83)». Η διάταξη αυτή δεν καθιερώνει μία τρίτη αυτόνομη κατηγορία ανάμεσα στην ικανότητα και την ανικανότητα για καταλογισμό, αλλά αποτελεί μία ιδιαίτερη, ειδική μορφή της ικανότητας για καταλογισμό, μέσω της οποίας λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι και στον ικανό για καταλογισμό δράστη μπορεί να είναι ευκολότερο ή δυσκολότερο να επιτύχει την αναμενόμενη (και απαιτούμενη) από το δίκαιο αντίληψη του αδίκου, καθώς και την αντίστοιχη ποδηγέτηση-ηνιόχηση της συμπεριφοράς του. Συνεπώς, ελαττωμένη ικανότητα για καταλογισμό δεν σημαίνει ότι ο δράστης μόνον εν μέρει είχε την ικανότητα για διάκριση του αδίκου ή ότι θα μπορούσε να κυριαρχηθεί μόνο μέχρις ενός ορισμένου βαθμού. Τουναντίον είναι ικανός για καταλογισμό, αφού θα μπορούσε να είχε διακρίνει το άδικο και να ελέγξει τη συμπεριφορά του, καταβάλλοντας όμως γι' αυτό σημαντικά μεγαλύτερη προσπάθεια πνεύματος και βούλησης από ό,τι ο πλήρως ικανός για καταλογισμό . Έτσι η ειδική σημασία του άρθρ. 36 Π.Κ. έγκειται στο ότι, σε περίπτωση αμφιβολιών σχετικά με την ικανότητα για καταλογισμό του συγκεκριμένου προσώπου και εν όψει της αδυναμίας για διαλεύκανση αυτών των αμφιβολιών το Δικαστήριο ή το Δικαστικό Συμβούλιο θα πρέπει να δεχθεί την ανικανότητα για καταλογισμό του δράστη, εφαρμόζοντας τη θεμελιώδη δικονομική αρχή «in dubio pro reo» και, αντιστοίχως, να απαλλάξει το δράστη ή να αποφανθεί να μη γίνει κατ' αυτού κατηγορία, χωρίς να αποκλείεται η εφαρμογή του μέτρου ασφαλείας της φύλαξης κατ' άρθρο 69 Π.Κ., εφόσον ο ακαταλόγιστος κατηγορούμενος είναι επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, μέτρο το οποίο μπορεί να επιβληθεί είτε από το Δικαστήριο, είτε από το Δικαστικό Συμβούλιο.
κατεβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ: Ψυχικά Πάσχοντες
Εισήγηση Εισαγγελέα Πρωτοδικών κ.Παναγιώτη ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ, κατά το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα με θέμα τη Μεθοδολογία ερευνών για τη διαλεύκανση αδικημάτων διαφθοράς και οικονομικών εγκλημάτων, που διοργάνωσαν η Γενική Γραμματεία για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς και ο Φινλανδικός Εκπαιδευτικός Οργανισμός «HAUS», στη Θεσσαλονίκη, στις 13 και 14 Νοεμβρίου 2017.
Κατεβάστε την εισήγηση εδώ: Νομιμοποίηση εσόδων εγκληματικής δραστηριότητας
Αικατερίνη ΜΑΤΣΗ, Εισαγγελέας Πρωτοδικών
Κατεβάστε το αρχείο από εδώ: ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ
Ζητήματα από την πράξη στις περιπτώσεις ιατρικής αμέλειας
Επιμέλεια Λάμπρος Σ.Τσόγκας
Εισαγγελέας Πρωτοδικών-Διευθύνων την Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης
Επιστημονική Εκδήλωση στην ΕΣΔΙ Μάρτιος 2018
Ο βασικός κανόνας για τη σύνδεση του θανατηφόρου αποτελέσματος με την ιατρική πράξη εκτός άλλων αποφάσεων του Α.Π, προσδιορίζεται και στην υπ’αριθ. 625/2017 απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου. Σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση
Κατεβάστε την εισήγηση εδώ: εισήγηση ιατρικη αμελεια
ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΚΑΙ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ - ΧΡΕΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Επιμέλεια Λάμπρος Σ.Τσόγκας
Εισαγγελέας Πρωτοδικών
Ζήτημα που ανακύπτει στην τρέχουσα δικαστηριακή εμπειρία είναι αυτό της επιρροής της πτώχευσης του φορολογούμενου στα εγκλήματα της μη απόδοσης φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ και της μη πληρωμής χρεών στο δημόσιο. Με την υπ’αριθ.1185/2005 απόφαση του ΑΠ έγινε δεκτό ότι η πτώχευση του οφειλέτου ασκεί έννομη επιρροή επί της ποινικής ευθύνης του υποχρέου αφού η κήρυξη της πτωχεύσεως έλαβε χώρα πριν από την βεβαίωση του χρέους ή το ληξιπρόθεσμο αυτού. Όμως με τις 2618/08 και 291/2012 αποφάσεις ο ΑΠ έκρινε ότι ο ισχυρισμός περί πτώχευσης αφορά μόνο το στοιχείο του δόλου και επομένως ως αρνητικός της κατηγορίας ισχυρισμός δεν είναι αναγκαίο να απαντηθεί από το δικαστήριο της ουσίας, αφού τούτος ενυπάρχει στα γενόμενα δεκτά πραγματικά από το δικαστήριο της ουσίας περιστατικά. Ωστόσο από τη μελέτη των πραγματικών περιστατικών που αφορούσαν οι υποθέσεις που κρίθηκαν πιο πάνω εξάγονται συμπεράσματα, που καθορίζουν τη δυναμική της πτώχευσης στα φορολογικά εγκλήματα και σε αυτό της μη πληρωμής χρεών στο δημόσιο. Λεκτέα έτσι είναι τα εξής:
1ον η κήρυξη της πτώχευσης πρέπει να έλαβε χώρα οπωσδήποτε πριν τη βεβαίωση του χρέους ή πριν αυτό γίνει ληξιπρόθεσμο
2ον αν έχει γίνει αυτό τότε πρέπει να μην έχει μεσολαβήσει αρκετό διάστημα από τη γέννηση του χρέους (όταν αυτό προέρχεται από παρακρατούμενους φόρους) μέχρι την κήρυξη της πτώχευσης. Ειδικότερα με την υπ’αριθ.291/2012 απόφαση του ΑΠ κρίθηκε αιτιολογημένη η απόφαση του δικαστηρίου της ουσίας για το δόλο του κατηγορουμένου με τις παραδοχές ότι πτώχευσή του που κηρύχθηκε στις 24-10-2002 επακολούθησε μετά πάροδο ικανού χρόνου αφότου τα χρέη προς το Δημόσιο γεννήθηκαν κατά το προηγηθέν χρονικό διάστημα των ετών 1998 έως 2001, κατά το οποίο ο αναιρεσείων εισέπραττε και δεν απέδιδε τον ΦΠΑ.
3ον να μην έχει γίνει κήρυξη πτώχευσης με αίτηση πιστωτή να ορίστηκε ημέρα παύσης πληρωμών και έκτοτε ο φορολογούμενος να έχει προβεί σε συναλλαγές με εγγραφές στα βιβλία του. Έτσι με την υπ’αριθ.1618/2008 απόφαση του ΑΠ κρίθηκε ότι ήταν αιτιολογημένη η απόφαση του δικαστηρίου της ουσίας για το δόλο του κατηγορουμένου στο αδίκημα της μη πληρωμής χρεών στο δημόσιο, αφού τούτος κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης με αίτηση πιστωτή του και ορίστηκε ημερομηνία παύσης πληρωμών η 12-10-1999. Ενώ όμως γνώριζε ότι η επιχείρησή του βρισκόταν σε κατάσταση παύσης πληρωμών από 12-10-1999, δεν τήρησε τη νόμιμη υποχρέωση της προς δήλωση παύσης πληρωμών αλλά συνέχιζε τις εργασίες της επιχείρησης εμφανίζοντας εγγραφές στα βιβλία της επιχείρησης μέχρι και τον Οκτώβριο 2000.
Από τα ανωτέρω γίνεται σαφές ότι αν ο κατηγορούμενος κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης με δική του δήλωση στο γραμματέα του Πρωτοδικείου και η πτώχευσή του κηρύχθηκε πριν τη βεβαίωση χρέους του ή πριν αυτό γίνει ληξιπρόθεσμο και δεν προέβη έκτοτε από την ημέρα της δήλωσης παύσης πληρωμών του σε συναλλαγές με εγγραφές στα εμπορικά του βιβλία δεν έχει δόλο για τη μη πληρωμή των χρεών στο δημόσιο που τον βαρύνουν. Η ίδια προφανώς λύση πρέπει να ακολουθηθεί και όταν τούτος κηρύσσεται σε πτώχευση με αίτηση πιστωτή δεν υφίσταται όμως μεγάλο αρκετό διάστημα μεταξύ γέννησης χρέους (όταν αυτό προέρχεται από παρακρατούμενους φόρους) και μη απόδοσής του και δεν έχει προχωρήσει σε συναλλαγές με τρίτους εμφανίζοντας εγγραφές στα εμπορικά του βιβλία.
Εισήγηση του Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Γεωργίου Νούλη
Διαβάστε ολόκληρη την εισήγηση
Εισήγηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου κατά την επιστημονική εκδήλωση με θέμα: "Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών - Ποινικό Δίκαιο και Τροχαία Ατυχήματα - Αστυνομική Προανάκριση" που διοργάνωσε η Ενωση Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων στη Θεσσαλονίκη, στις 12 Απριλίου 2019.
Διαβάστε εδώ την εισήγηση
Εισήγηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου κατά το Επιμορφωτικό Σεμινάριο Δικαστικών Λειτουργών, που διοργάνωσε η Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών, στην Κομοτηνή, στις 9 και 10 Μαίου 2019, με θέμα "Σχέση Πολιτικής, Ποινικής Διοικητικής Δίκης"
Διαβάστε εδώ την εισήγηση.
Εισήγηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου κατά το Συνέδριο με θέμα "Νέοι Κώδικες (Π.Κ. και Κ.Π.Δ.) και Εφαρμογή τους στην Πράξη" που διοργάνωσαν η Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδας και ο Δικηγορικός Σύλλογος Ναυπλίου, στο Πόρτο Χέλι, στις 7 και 8 Ιουνίου 2019.
Διαβάστε εδώ την εισήγηση
Εισήγηση του Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Χρήστου Νάϊντου που παρουσιάστηκε στις 17.10.2019 στο επιμορφωτικό σεμινάριο της ΕΣΔι, που διοργανώθηκε στις εγκαταστάσεις της ΕΣΔι στη Θεσσαλονίκη, στις 17 και 18.10.2019, με τίτλο συνεδρίου: «Ο νέος Ποινικός Κώδικας - Ο νέος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας».
Διαβάστε εδώ την εισήγηση.